Izena: Laida
Zenbakia: 8
Idazlea: Rosa Huertas
Argitaletzea: Ibaizabal
Horrialdeak: 244
Laburpena:
Uda heldu zen eta Sofia, 11 urteko neska barregarria eta baketzua hondartzara joan zen udan. Han Miguel esagutu zuen eta lagun handiak egin ziren. Uda oso pozik igaro zuten baina uda amaitzear zegoen, baina Sofiaren gurasoek autorik ez zutenez Sofia denboralditzo bat gehiago gelditu izan beharra zuen. Egun batean Miguel Sofiarengana hurbildu zen eta sekretu bat kontatuo ziola esan zion; hondartzan kanpamendu bat egingo zuten eta hondartzan bizi ziren guztiak kanporatu egingo zituzten eta hondartza desagertu egingo zen. Sofia eta Miguel Miguelen aitonaren etxera joan beharra izan zuten eta hark esan zien Miguelen osabak salduko zuela bere eremu guztia, hau da hondartza osoa Miguelen aitaren zati txikia izan ezik. Bere osabak bere eremu zaldu egin nahi zuen bere ama hil ostean nahi zuen bakarra herri hura uztea zelako zen, bera eta Miguelen amona oso harreman ona zuten eta inor baino gehiago lagundu zion. Oso txarto heraman zuen bere heriotza eta horregaitik alde egin nahi zuen lehen bai lehen. Enpresa batek eskaitza oso ona egin zion Miguelen osabari eta berak saltzeko zorian zegoen, baina azken epaiketak falta ziren eta zerbait aldatu egin ahal zuten Sofiak eta Miguelek. Miguel errenditu egingo zenean Sofiak ideia oso on bat izan zuen; Miguelen osabari erakutziko zioten ia zer den hondartzan bizitzea eta horrela ia bere eremua saltzeko gogoak kentzen bazitzaizkion. Gauza asko egitea pentsatu zuten; bainujantzian egun osoan egotea, bizikletan eten gabe ibiltzean, eta gauean izarrak ikustera joango ziren Miguelen osabarekin. Dena pentsatu hondoren etxera joan ziren, Miguel etxera sartu zenean aita eta ama hitz egiten entzun zituen eta enteratu egin zen ama haurdun zegoela! Baita ere neska bazen ze izen jarrtzea pentsatsen entzun zien eta aitak amari esan zion ez ziola bere amaren, hau da Miguelen amonaren izena jarri nahi. Hurrengo egunean Miguel eta Sofia aitonari bisita bat egitera joan ziren, baina aitona musean jolasten zenbilen eta Miguelek aitonari giltzak eskatu zizkion. Aitonak baietz esan zuen eta etxera sartu zirenean Miguelek pentsatu zuen amonaren sekretua zein zen ikustea eta haren logelara joan zen. Armairuaren gainean zegoen zapata kutxa bat aurkitu zuten. Armairutik jaitzi zutenean eta zabaldu zutenean gotuna, argazkiak eta askoz gauza gehago ere aurkitu zituzten, benetako altxorra zen! Ezin zituzten argazki guztiak banan banan ikuzi ezta ere ez kutxa etxera eraman eta hurrengo egunean bueltatzea pentsatu zuten. Hurrengo egunean bueltatu ziren, baita ere aitona musera jolastera joan zen eta etxea utzik zengoen, horregaitik amonaren sekretuen kutxa ikustea pentsatu zuten. Kutxa ondo errebisatu zuten eta gauza asko aurkitu zituzten: bera eskondu zenen eraman zuen apaingarria, argazki asko... Baina Miguelen aitarentzako gutun bat aurkitu zuten baita ere eta berari eramatea pentsatu zuten. Miguelek irakurtzeko asmoa zuen baina Sofiak ezetz esan zion. Etxera heldutakoan ezin zionez tentazioari eutzi irakurri beharra izan zuen eta amak semeari barkamena eskatzen zion eta esaten zion oso minduta zegoela ahien eztabaidagaitik. Maite ziola esaten zion eta azaltzen zion bere anaiak bera behar zuela ez zituelako susstaiak jarrita eta ez doalako bide onean, beste aldetik berak bideo ona aukeratu zuen eta bere anaiarekin bidai bat egitea eta bera eta bere aita botata uztea txarto zegoela aitortzen zuen. Gero aitari heman zion eta berak guztia azaldu zion. Bera baita ere oso minduta sentitzen zen eta bere osabari erakuzten bazion hondartza salbu egongo zen. Osabari erakutzi zionean ez ziola empresari zalduko esan zione eta guztia konpondu egin zen.
Zenbakia: 8
Idazlea: Rosa Huertas
Argitaletzea: Ibaizabal
Horrialdeak: 244
Laburpena:
Uda heldu zen eta Sofia, 11 urteko neska barregarria eta baketzua hondartzara joan zen udan. Han Miguel esagutu zuen eta lagun handiak egin ziren. Uda oso pozik igaro zuten baina uda amaitzear zegoen, baina Sofiaren gurasoek autorik ez zutenez Sofia denboralditzo bat gehiago gelditu izan beharra zuen. Egun batean Miguel Sofiarengana hurbildu zen eta sekretu bat kontatuo ziola esan zion; hondartzan kanpamendu bat egingo zuten eta hondartzan bizi ziren guztiak kanporatu egingo zituzten eta hondartza desagertu egingo zen. Sofia eta Miguel Miguelen aitonaren etxera joan beharra izan zuten eta hark esan zien Miguelen osabak salduko zuela bere eremu guztia, hau da hondartza osoa Miguelen aitaren zati txikia izan ezik. Bere osabak bere eremu zaldu egin nahi zuen bere ama hil ostean nahi zuen bakarra herri hura uztea zelako zen, bera eta Miguelen amona oso harreman ona zuten eta inor baino gehiago lagundu zion. Oso txarto heraman zuen bere heriotza eta horregaitik alde egin nahi zuen lehen bai lehen. Enpresa batek eskaitza oso ona egin zion Miguelen osabari eta berak saltzeko zorian zegoen, baina azken epaiketak falta ziren eta zerbait aldatu egin ahal zuten Sofiak eta Miguelek. Miguel errenditu egingo zenean Sofiak ideia oso on bat izan zuen; Miguelen osabari erakutziko zioten ia zer den hondartzan bizitzea eta horrela ia bere eremua saltzeko gogoak kentzen bazitzaizkion. Gauza asko egitea pentsatu zuten; bainujantzian egun osoan egotea, bizikletan eten gabe ibiltzean, eta gauean izarrak ikustera joango ziren Miguelen osabarekin. Dena pentsatu hondoren etxera joan ziren, Miguel etxera sartu zenean aita eta ama hitz egiten entzun zituen eta enteratu egin zen ama haurdun zegoela! Baita ere neska bazen ze izen jarrtzea pentsatsen entzun zien eta aitak amari esan zion ez ziola bere amaren, hau da Miguelen amonaren izena jarri nahi. Hurrengo egunean Miguel eta Sofia aitonari bisita bat egitera joan ziren, baina aitona musean jolasten zenbilen eta Miguelek aitonari giltzak eskatu zizkion. Aitonak baietz esan zuen eta etxera sartu zirenean Miguelek pentsatu zuen amonaren sekretua zein zen ikustea eta haren logelara joan zen. Armairuaren gainean zegoen zapata kutxa bat aurkitu zuten. Armairutik jaitzi zutenean eta zabaldu zutenean gotuna, argazkiak eta askoz gauza gehago ere aurkitu zituzten, benetako altxorra zen! Ezin zituzten argazki guztiak banan banan ikuzi ezta ere ez kutxa etxera eraman eta hurrengo egunean bueltatzea pentsatu zuten. Hurrengo egunean bueltatu ziren, baita ere aitona musera jolastera joan zen eta etxea utzik zengoen, horregaitik amonaren sekretuen kutxa ikustea pentsatu zuten. Kutxa ondo errebisatu zuten eta gauza asko aurkitu zituzten: bera eskondu zenen eraman zuen apaingarria, argazki asko... Baina Miguelen aitarentzako gutun bat aurkitu zuten baita ere eta berari eramatea pentsatu zuten. Miguelek irakurtzeko asmoa zuen baina Sofiak ezetz esan zion. Etxera heldutakoan ezin zionez tentazioari eutzi irakurri beharra izan zuen eta amak semeari barkamena eskatzen zion eta esaten zion oso minduta zegoela ahien eztabaidagaitik. Maite ziola esaten zion eta azaltzen zion bere anaiak bera behar zuela ez zituelako susstaiak jarrita eta ez doalako bide onean, beste aldetik berak bideo ona aukeratu zuen eta bere anaiarekin bidai bat egitea eta bera eta bere aita botata uztea txarto zegoela aitortzen zuen. Gero aitari heman zion eta berak guztia azaldu zion. Bera baita ere oso minduta sentitzen zen eta bere osabari erakuzten bazion hondartza salbu egongo zen. Osabari erakutzi zionean ez ziola empresari zalduko esan zione eta guztia konpondu egin zen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario